Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wiosna za oknem, więc pora na coś lekkiego i przyjemnego. Debiutancka powieść Katarzyny Lewandowicz była strzałem w dziesiątkę.
Od razu zaznaczę – całość wyróżnia się naprawdę LEKKIM stylem. Nie znajdziemy tutaj wyszukanego słownictwa, a raczej to mistyczne „coś” sprawiające, że bohaterka nagle staje się naszą koleżanką. Zupełnie, jakby opowiadała nam swoją historię przy kawie.
Czuć również, że to debiut – ale z naprawdę sporym potencjałem dla autorki.
Marysia (nazywana również Majką) doświadcza tytułowej wpadki. Byłoby miło, gdyby ojcem dziecka był ten przystojny Tomasz, który właśnie się wprowadził. Wysportowany, wysoki i młodszy! Mężczyzna, który zdaje się nie mieć w sobie żadnych wad.
Tylko, że…no właśnie. On nim nie jest.
Ojcem okazuje się przyjaciel Majki z którym połączyła ją nieco szalona noc, a właściwie impreza pożegnalna. Aleks bowiem, wyjechał z Polski zostawiając Majkę, puste mieszkanie (do którego wprowadził się Tomasz) oraz sporo niedomówień.
Czy Marysi uda się dogadać z Tomkiem oraz zapewnić przyszłość dziecku, na które czeka?
Przyznaję, bawiłam się całkiem przyjemnie! Myślę, że jest to idealna propozycja na nadchodzące wiosenne wieczory.

Wiosna za oknem, więc pora na coś lekkiego i przyjemnego. Debiutancka powieść Katarzyny Lewandowicz była strzałem w dziesiątkę.
Od razu zaznaczę – całość wyróżnia się naprawdę LEKKIM stylem. Nie znajdziemy tutaj wyszukanego słownictwa, a raczej to mistyczne „coś” sprawiające, że bohaterka ...

Rozwiń

Zwiń

Wspomnienia nie zawsze utkane są z radosnych chwil. Często te, które sprawiają, że uśmiechamy się na co dzień – wiodą nas również ku ogromnej stracie.
Przeżywanie żałoby również jest tematem trudnym, a Tembi Locke rozpowszechnia go w społeczeństwie z ogromnym zaangażowaniem. Szalenie się z tym zgadzam, bo zdrowienie po utracie miłości jest drogą ciężką i szalenie wyboistą.
Historia Tembi od przyjazdu na wymianę studencką do Florencji pełna jest nie tylko emocji, ale również…zapachów i smaków. Czytanie każdej strony, było dla mnie celebracją Włoch oraz prozy życia.
Również wspomnienia związane z córką Locke, opis macierzyństwa jest pełen mądrości i refleksji, nad którymi czytelnik może spędzić sporo czasu. Na pewno nie jest to książka na raz, bowiem skłania do wielu przemyśleń.
Nie mniej zachwyca. Jeżeli poszukujecie wzruszającej historii pełnej miłości ale zarazem tragedii, chcecie się na chwilę zatrzymać i zwolnić tempo – śmiało, sięgajcie.

Wspomnienia nie zawsze utkane są z radosnych chwil. Często te, które sprawiają, że uśmiechamy się na co dzień – wiodą nas również ku ogromnej stracie.
Przeżywanie żałoby również jest tematem trudnym, a Tembi Locke rozpowszechnia go w społeczeństwie z ogromnym zaangażowaniem. Szalenie się z...

Rozwiń

Zwiń

Wattpad.
To źródełko twórczości dobrej, jak i tej nieco gorszej. W tym wypadku, książka która została opublikowana najpierw na wspomnianej platformie, a potem doczekała się wersji drukowanej całkowicie mnie zaskoczyła!
River posiada czterech ojców, a w zasadzie jednego biologicznego, który w jej życie wparował wraz z trójką przyjaciół. Chyba większość z nas pamięta tych wszystkich „wujków”, którymi stawali się dla nas koledzy rodziców. Tutaj jednak cała czwórka ojców posiada realny wpływ na wychowanie głównej bohaterki. Spod ich skrzydeł wyrosła praktyczna i bardzo ciekawska dziewczyna!
Mało tego, nie da się ich nie lubić, bo każdy na swój sposób wniósł coś istotnego w życie naszej River.
Na uwagę zasługuje również Russell, ale nie tylko moje serduszko skradł. Chłopak z początku jest zaciekłym rywalem dziewczyny, szybko jednak przekonujemy się, że jest to typowy Golden Retriever boy vibe.
Wiecie, jak lubię uroczych chłopców. Russell nie jest wyjątkiem, rozczulał mnie niesamowicie podczas czytania.
Jeżeli poszukujcie przyjemnej książki, która rozbawi Was do łez sięgnijcie po ten tytuł! Moim zdaniem będzie to idealnie wiosenna opcja czytelnicza. Szczególnie, że ja sama połknęłam ją w niecałe dwa wieczory i zdecydowanie czekam na więcej!

Wattpad.
To źródełko twórczości dobrej, jak i tej nieco gorszej. W tym wypadku, książka która została opublikowana najpierw na wspomnianej platformie, a potem doczekała się wersji drukowanej całkowicie mnie zaskoczyła!
River posiada czterech ojców, a w zasadzie jednego biologicznego, który...

Rozwiń

Zwiń

Samotność to skomplikowany temat dla dorastających nastolatków. To również rozbudowana baza tematyczna do napisania książki, a w przypadku Japończyków dość częsty problem społeczny.
Czytając tę książkę, czułam posmak odosobnienia na języku. Bo każda emocja smakuje inaczej, kiedy dociera do nas głębia przekazu. Tutaj, budowany jest on dynamicznie – ale jednocześnie powoli w ten sposób charakterystyczny dla literatury Azjatyckiej.
Tutaj śledzimy dwa oblicza opuszczenia. Hatsu, inteligentna licealistka nie posiada znajomych. Jej była przyjaciółka, dopasowała się do innej grupy; zostawiając naszą bohaterkę samą wśród rówieśników.
W podobnej sytuacji jest również chłopak z jej klasy, Ninagawa. Otaku zapatrzony w swoją idolkę, Orichan; którą Hatsu kiedyś spotkała w sklepie. Czy tak wątła nić porozumienia pozwoli na zbudowanie głębszej więzi?
Mamy tutaj masę drobnych akcentów, które wywołują dyskomfort czytelnika wrzucając go w dobrze znane sytuacje w których jednocześnie nikt nie chciałby się znaleźć. Nie jest to tym samym prosta opowieść, bowiem mimo małej objętości zawiera w sobie ogromny ładunek emocjonalny.
Osaczenie w osamotnieniu oraz widmo nadciągającej tragedii, kojarzy mi się nieco z „Wronami” Petra Dvořákovej, nadając tym samym potężny wydźwięk całej treści.
Piękna historia o akceptacji oraz odosobnieniu.

Samotność to skomplikowany temat dla dorastających nastolatków. To również rozbudowana baza tematyczna do napisania książki, a w przypadku Japończyków dość częsty problem społeczny.
Czytając tę książkę, czułam posmak odosobnienia na języku. Bo każda emocja smakuje inaczej, kiedy dociera do...

Rozwiń

Zwiń

Zupełnie nie wiem w którym momencie stałam się fanką estetyki Dark Academia, ale sami przyznajcie: klimat zakurzonych bibliotek, woń pożółkłego papieru tudzież pergaminu skrywającego ogrom wiedzy oraz cała otoczka intelektualnej elity…
Ciężko się nie skusić.
W końcu pokonałam uprzedzenia i nie zawiodłam się.

Jeżeli nie wiedzie, jak zacząć własną przygodę z „Dark Academią” mogę Wam śmiało polecić ten zbiór historii.
Każda z nich została ukształtowana w niepowtarzalny sposób, przez śmietankę autorów specjalizujących się w tej estetyce (jak na przykład Olivie Blake). Również fakt, że są to krótkie dzieła sprawia, że czytelnik może podzielić sobie poziom serwowanego mroku w danym dniu – chociaż przyznaję, ciężko jest się od nich oderwać.

Moim ulubieńcem został „DOM X” J.T. Ellison, gdzie nie wszystko okazało się takie, jak z początku wyglądało! Zakończenie tej historii niemal pozbawiło mnie butów. Również „PIES I KRÓLIK”Kelly Andrew z subtelnym nawiązaniem do pewnych zwyczajów z Haiti czy Nowego Orleanu (doceńcie, że za wszelką cenę staram się nie spoilerować, bo to BYŁO COŚ!).”FOBOS” Tori Bolivano ukazuje to, jak naprawdę wygląda wstąpienie w szeregi tajnego stowarzyszenia.

Jesteście gotowi na tą niebywałą wycieczkę w głąb ukrytych korytarzy i przyczajonej, ale równie śmiertelnej akademickiej rywalizacji?

Zupełnie nie wiem w którym momencie stałam się fanką estetyki Dark Academia, ale sami przyznajcie: klimat zakurzonych bibliotek, woń pożółkłego papieru tudzież pergaminu skrywającego ogrom wiedzy oraz cała otoczka intelektualnej elity…
Ciężko się nie skusić.
W końcu pokonałam uprzedzenia i...

Rozwiń

Zwiń